www.olga-van-der-klooster.kunstinzicht.nl
Opleiding:
Kunstgeschiedenis (Rijksuniversiteit Groningen, kandidaats; Historische bouwkunst
(Universiteit van Amsterdam, doctoraal).
Avondopleiding plastische- en ruimtelijke vormgeving Kunstacademie Minerva Groningen (drie jaar), grafiek en schilderen Vrije Kunstacademie Haarlem (vijf jaar op de woensdagen).
Beroep:
publicist, beeldend kunstenaar, architectuurhistoricus en kleuronderzoeker historische bouwkunst bij bureau Plantage Zorg en Hoop in Heemstede.
Lid van de Haarlemse Kunstenaars Vereniging KZOD.
Mijn grafiekstijl is niet eenduidig. Mijn ‘hand’ is misschien te herkennen aan mijn liefde voor geometrie, structuren, zwart-wit contrasten en kleuren. Ik vind het leuk om met materiaal te experimenteren, maak zelf papier en kleuren van aardpigmenten en planten en ik werk thema’s uit totdat ik toe ben aan iets nieuws. Soms voel ik me een antenne die reageert op de gebeurtenissen in mijn omgeving, in de landen waar ik heb gewoond en op kunstbeelden die ik zie. Die komen er na een tijdje op zijn Olga’s weer uit. Ik doe er soms ook heel bewust studie naar. De laatste tijd naar Japanse prenten en Aziatische druktechnieken. Dat is de kunsthistoricus in mij. Na een tijdje handwerk ontstaat automatisch de behoefte aan hoofdwerk. Ik zit in de redactie van Grafiek-magazine en vind het erg leuk om over zo’n onderzoek te schrijven.
Op dit moment maak ik met lino seriematige voorstellingen waarin beweging en kleine veranderingen optreden. Maar langzaamaan sluipt een ander thema in mijn werk: beelden terugbrengen tot de essentie. Hoe ik daarop kom? Ik heb de laatste tijd behoefte aan stilte en rust. De wereld is behoorlijk lawaaiig geworden en vorig jaar ontvielen mij een aantal dierbaren. Zo is het leven en ieder verwerkt zoiets op zijn eigen manier. Kunst maken is voor mij dan wel een levensbehoefte. Het werkt verzachtend en troostend. Ik moet me zo concentreren op wat ik maak dat de verontrustende gedachten in mijn hoofd even geen ruimte krijgen. Het heeft iets van zen en meditatie. Mijn laatste werk met de serie blinddrukken van bladeren, peulen en bloemen op geschept eierdozen-papier heet niet voor niets ‘Zestig dagen stil’.
